Wandelen langs Sentiers de Roches en Hohneck – Vogezen

Sentier de Roches in de Vogezen. Van de vele tips die we kregen voor ons bezoek aan de Hautes-Vogezen kwam wel erg vaak de Sentier de Roches naar voren. Dit pad dat vlak langs rotsen loopt en voorzien is van trappetjes, kabels en bruggetjes is een spectaculaire tocht waarop je de Vogezen weer op een heel andere manier leert kennen. Omdat wij wel in zijn voor speeltuinen voor grote mensen konden we deze wandeling niet aan ons voorbij laten gaan!

Sentiers de Roches: Rotsen, TRappen, Kabels en bruggetjes

We parkeren de camper op de grote parkeerplaats van Col de la Schlucht. Deze col, zoals je er wel meer tegenkomt langs de Route de la Cretes brengt je op een van de hoogste plekken van de Vogezen. Ook vind je hier (en op meerdere plekken) kleine skipistes, al zijn de skipistes in mei niet meer dan grote grasvelden.

Direct vanaf de Col de la Schlucht begint de Sentiers de Roches. Het wandelpad maakt binnen enkele meters duidelijk wat voor soort pad dit is. Binnen no time staan we op een mooi rotsachtig uitzichtpunt en kijken we langs een lange weg van ijzeren stangen en steile afgronden naar het volgende mooie uitzichtpunt op de rotsen. Het uitzicht richting het dal is ook zeker niet minder mooi en we verliezen al meteen veel tijd met het bewonderen van dit mooie eerste stuk.

Het pad wordt nergens echt spannend, maar de trappetjes en het vele ijzer maken de tocht buitengewoon leuk!

De Sentiers de Roches loopt verder over prima (relatief brede) paden, maar dankzij de ijzeren bekabeling en het rotsachtige terrein waan je je al snel op een bergpad in de Alpen. En laat dat nou net iets zijn waar wij heel erg van houden! We lopen redelijk vaak over de hoogtelijn en het pad wordt nergens echt spannend, maar de trappetjes en het vele ijzer maken de tocht buitengewoon leuk.

Het Alpengevoel op de Sentiers de Roches

Naast de trappetjes komen we op de Sentiers de Roches ook hier en daar wat kleine bruggetjes tegen die we moeten passeren, soms langs mooie watervallen. We klimmen een stuk omhoog en lopen niet veel later onder een mooie, grote en steile rotswand. Aan het eind van die rotswand komen we uit in een tunnel die is uitgehakt in de rotsen. Hierna volgt er weer een trappetje en een afdaling naar beneden.

We gaan helemaal op in ons Alpengevoel. Eerder hebben we in de Vogezen gelopen van Lac Ballon naar de Grand Ballon en hier ervoeren we het typische landschap van de Vogezen met beboste heuvels en kale bergtoppen. De Sentiers de Roches laat juist zien dat de Vogezen veel veelzijdiger zijn dan wij vooraf dachten. Een verschil met Alpen is wel de temperatuur. We zitten in een periode met goed weer en merken dat meteen aan de warmte die hier op geringe hoogte goed blijft hangen en ons vaak naar onze waterflessen laat grijpen. Gelukkig lopen we vrijwel de gehele tijd in de schaduw.

Na ongeveer anderhalf uur laten we de Sentiers de Roches achter ons. Na het volgen van een breed wandelpad komen we uit in het Frankenthal. Dit mooie dal doet ons wederom denken aan een dal dat je zomaar in de Alpen aan zou kunnen treffen. Het pad dat hier doorheen loopt recht omhoog en loopt langs nog wat achtergebleven sneeuwvelden. We twijfelen, zullen we langs het brede pad blijven lopen of toch recht omhoog gaan?

Het Frankenthal

De keuze valt uiteindelijk voor het laatste. We lopen het zonovergoten dal in en beginnen al snel aan onze klim. De wind is vandaag ruimschoots aanwezig, maar aangezien we over de Sentiers de Roches in de luwte liepen hebben we er nog niet veel van gemerkt. Nu maken we echter kennis en de wind komt met volle kracht naar beneden.

Halverwege de klim omhoog horen we het geluid van een helikopter. De Gendarmerie cirkelt tot drie keer toe over het dal en lijkt vooral geïnteresseerd in het gebied rondom de (mooie) klimrotsen van de St Martinswand. Bij de derde poging slaagt de helikopter erin om bij de hevige windvlagen te landen op het vlakke stuk boven het klimgebied.

Wij klimmen ondertussen verder en passeren het redelijk grote sneeuwveld dat hier nog ligt. Na nog wat enkele meters te zijn gestegen staan we bovenop de bergrug die van noord naar zuid door de Vogezen loopt. Vanaf hier kunnen we ook de Hohneck zien, maar voordat we daarop gaan lopen we eerst nog langs het pad van de Sentiers de Couloirs.

Sentiers de Couloirs en de Hohneck

De Sentiers de Couloirs loopt langs de rand van de Hohneck en boven het Frankenthal. Vanaf hier wordt je getrakteerd op het uitzicht langs de vele couloirs die in deze rotswand genesteld zijn. Ook passeren we hierlangs nog enkele sneeuwvelden, waarvan ik blij ben dat we ze op dit moment niet over hoeven te steken. Bruno kan het echter niet laten en zoekt een van de sneeuwvelden op zodra hij de kans krijgt.

Het voordeel van de Sentiers de Couloirs is dat we nu weer een beetje in de luwte van de wind lopen. We maken er dan ook meteen dankbaar gebruik van door eerst maar wat te lunchen. Vanaf onze lunchplek hebben we al uitzicht op de Petit Hohneck en kijken we uit over de bergwand waardoor de Sentiers de Roches loopt. We lopen bijna tot aan de Col du Schaeferthal tussen de Petit Hohneck en de Hohneck zelf en volgen dan het pad op dat ons naar de top van de Hohneck moet brengen.

Ook dit pad geeft weer een prachtig uitzicht op de andere kant van de Vogezen. We zien het stuwmeer Lac de Schiessrothried en de verdere bergrug die uiteindelijk naar de Grand Ballon leidt. De wind is hier ook weer op volle kracht terug en terwijl we heen en weer worden geblazen komen we langzaam aan dichterbij de Hohneck. De top van de Hohneck zelf is niet echt bijzonder en gewoon weer een kale top. Wel heb je hier op heldere dagen een prachtig uitzicht van honderden kilometers. Ook vind je er een berghut van de Alpiene club van de Vogezen. Wij bekijken even het uitzicht aan alle kanten en dalen dan weer snel af in de hoop weer wat uit de wind te kunnen lopen.

Terugweg over de GR5

Nadat we op de heenweg de Sentiers de Roches, de Sentiers de Couloirs en de Hohneck hebben gehad, lopen we nu terug over de bergkam naar de Col de La Schlucht. Dit pad is onderdeel van de GR5 (Grand Randonnee, lange afstandswandeling van Hoek van Holland naar Nice). en druk bezocht door vele wandelaars. Het eerste deel gaat door open terrein en we vangen nog veel wind. Gelukkig belanden we al snel weer tussen de bomen. Het is een heerlijk stuk om rustig terug te lopen naar de camper en op zonnige dagen als deze is ook de schaduw weer zeer welkom!

Voldaan dalen we weer af naar de col en onze camper. De Sentiers de Roches is voor bergliefhebbers echt de moeite waar en de tips die we hierover hebben gekregen zijn dan ook volledig terecht. We hebben vooral ook genoten van onze toevoeging door via het Frankental omhoog te gaan en ook de Sentiers de Couloirs mee te pakken. Voor bergliefhebbers zoals wij is het altijd goed om te weten dat je het Alpengevoel ook dicht bij huis zomaar kunt vinden!