via ferrata saint paul de fenouillet – catalaanse pyreneeën

Via Ferrata’s, we zijn er fan van en in zuid Frankrijk kunnen we het ook niet laten om weer een mooie route op te zoeken. We verblijven momenteel in de Catalaanse Pyreneeën en na een fijne wandeling is het weer tijd om te klimmen. Waar we tijdens onze Europa reis de eerste via ferrata (ook wel klettersteig genoemd) per toeval tegenkwamen, zijn we nu specifiek op zoek gegaan. In de topo die we bij ons hadden staan alle routes in Frankrijk en dat kwam ons mooi uit. Zo kwamen we uit bij het dorpje st Paul de Fenouillet. Dat aan de noord-oost kant van de Catalaanse Pyreneeën ligt, maar dus wel in Frankrijk. Het dorpje zelf is niet perse heel spannend. Maar gelukkig is er een camping vlak bij de via ferrata wat voor ons een perfecte uitvalsbasis is.

Via ferrata materiaal huren en startpunt bij de camping

Camping de l’agly zal ons startpunt zijn. Deze kleinschalige camping geeft ook meer informatie over de routes en daar kan je zelfs spullen huren als dat nodig is. In ons geval is het niet nodig omdat wij al het materiaal bij ons hebben. Maar het is wel fijn om even navraag te doen over de route. Een vriendelijke man staat me te woord in zijn beste Engels en legt me uit wat de mogelijkheden zijn voor de routes.

Een makkelijke en moeilijke via ferrata route

Bij via ferrata st Paul de Fenouillet zijn er twee mogelijkheden. Een wat makkelijkere route (la Pichona) en een wat moeilijkere route (la Panoramique). Het niveau van de makkelijke route is F en is echt voor de beginners en kinderen. En van de moeilijkere route wordt deze ingeschaald op AD tot D. Omdat wij al wel vaker via feratta routes doen kiezen we voor de moeilijke variant. Want hoewel deze route als moeilijker wordt beschouwd, is hij voor mensen met al wat klettersteig ervaring ook zeker niet al te moeilijk. De tijd die hiervoor wordt aangegeven is 3 tot 4 uur en dan nog een half uur tot 3 kwartier terug via het pad. Gelukkig is de camping heel dichtbij en zijn we al met een paar minuten fietsen bij het beginpunt.

Gelijk beginnen met de crux, een rechte wand omhoog

We starten vandaag vrij vroeg. We klettersteigen het liefst in de ochtend omdat het dan nog fris is en we Bruno nog in een afgekoelde camper kunnen achterlaten (en bewaakt onder toezicht op de camping). Daarom staan we ook vandaag al om 9 uur onder aan de wand. We parkeren onze fietsen bij het aangegeven bord en lezen nog de informatie. Hier is ook plek om je auto neer te zetten. Er staat gelukkig niets spannends op en we beginnen met onze klim. Het is gelijk flink inkomen want deze route start recht omhoog. Niets rustig aan beginnen of langzaam inkomen. Je krijgt gelijk waar je voor gekomen bent, de uitdaging van de route. Het eerste verticale stuk is dus zo’n 30 meter direct omhoog via nietjes. Soms wat traverserend en heel licht overhangend. Maar gelukkig niet zo zwaar dat alle kracht gelijk uit de armen vloeit. Het is eigenlijk wel lekker, want zo zit het gevoel er gelijk in. En de grootste steile klim hebben we dus al gehad.

Klettersteigen in de wind

Hoewel de weersverwachting van vandaag redelijk goed zijn, is dat nog niet het geval voor de ochtend. Dikke wolken pakken zich samen en de wind raast ons voorbij. De route bevindt zich tussen twee rotsen en daar past de wind met alle kracht prima tussen. Ook is deze route redelijk op geëxponeerd terrein dus elk zuchtje wind krijgen we mee. Ik zet mijn helm maar even wat strakker zodat hij niet per ongeluk van mijn hoofd af waait. Telkens klimmen we een beetje hoger, maar hoe hoger we komen, hoe harder de wind waait. Soms lijkt het wel gekkenwerk. Ook omdat we weten dat er nog twee grote oversteken met touwbruggen komen die volledig in open terrein liggen. We kijken elkaar aan en vragen ons hardop af wat nu meer waanzin is. Doorklimmen in volle wind over de touwbruggen of terug klimmen naar beneden. We besluiten dat het terug klimmen toch echt nog minder prettig is en gaan ervoor om de route af te maken. We hebben eerder dit soort klimmen gemaakt dus de ervaring zit er zeker. Hoe verder we komen hoe beter ook ons uitzicht.

Hoe hoger we komen, hoe harder de wind waait. Soms lijkt het wel gekkenwerk.

Klimmen naar het topkruis

Wanneer we uitkomen bij de touwbruggen gaat Thomas als eerste. Hij vindt dit meestal wat minder prettige onderdelen dus dan kan hij er maar alvast vanaf zijn. Wanneer hij over de touwbrug loopt voelt hij al snel dat het reuze meevalt. De wind staat er niet vol op en ook is de brug goed afgespannen. Geen wiebelige stappen dus. Maar wanneer hij halverwege is, roept hij iets onverstaanbaars naar mij. Ik moet door de wind 3 keer vragen wat hij nou precies zegt, maar uiteindelijk snap ik het. Je hoeft de brug helemaal niet over! Je kan namelijk ook gewoon onderlangs de via ferrata doen als je de bruggen onprettig vindt. Thomas is al halverwege dus hij gaat door en ik vind de bruggen altijd wel leuk en klim daarom achter hem aan. En ook als we bij de tweede, nog grotere en luchtigere touwbrug komen gaan we er allebei overheen. Ook al kan je ook deze vermijden door er onderdoor te klimmen. Na deze touwbruggen, die je ook vanuit onderen al kan bewonderen, klimmen we verder naar de top. Het topkruis is al vanaf de aanloop goed zichtbaar. Na een kleine 2 uur klimmen zijn we bij het topkruis aangekomen. Tijd voor een high five.

Een via ferrata over de graat van de berg

En daarna nog een verbaasde blik, we hadden niet helemaal in de gaten dat we nog niet bij het eindpunt zijn. De route loopt namelijk nog een stuk verder over de graat. En dat is een prachtig stuk klimmen. Heerlijk om de berg aan beide kanten naar beneden te zien gaan. Maar als je hoogtevrees hebt kan het misschien wat spannend voelen. Nog een klein half uurtje klimmen we verder totdat we, na het laatste stukje omlaag klimmen, bij het eindpunt komen. Hier staat een mooi bordje dat aangeeft dat we wel wat bier hebben verdiend. Daar zijn wij het wel mee eens! Het pad naar beneden begint nog wat steiler maar is goed te lopen. Je volgt eenvoudig de markeringen om weer beneden te komen. Daarna wordt het pad steeds makkelijker en zie je ook de andere via ferrata aan de achterkant. Na onze klim fietsen we weer terug naar de camping. Binnen de 3 uur zijn we helemaal rond en kunnen we nog lekker genieten van de rest van de dag. Wil je deze via ferrata met een gids doen? Kijk dan eens op deze website voor de route met gids.

Via ferrata st paul de fenouillet is onderdeel van onze reis door europa