Op bezoek bij Lac de Rif Bruyant
- Start hoogte: 985 meter
- Hoogtemeters: 1000 meter
- Hoogste punt: 1984 meter
- Duur: 6,5 uur
- Afstand: 19 kilometer
- Moeilijkheid: Makkelijk
Het Lac de Rif Bruyant, gelegen ten westen van het Ecrins, is een mooie plek om naartoe te lopen en om je eerste wandeling van een vakantie te beginnen. Wij proberen onze wandelingen altijd langzaam op te bouwen en vooral niet meteen hoog van stapel te lopen en daarvoor is deze tocht goed geschikt. In 2015 liepen wij deze route tijdens ons verblijf aan het nabijgelegen Lac de Monteynard.
De start van de route ligt bij het plaatsje La Morte en omdat de naam vaker voorkomt in Frankrijk is het dichtstbijzijnde plaatsje met de naam Morte nog niet zo makkelijk te vinden. Een half uurtje later dan gepland komen we dan ook aan bij het startpunt waar we gemakkelijk de auto kwijt kunnen. We lopen eerst langs een paar boerderijen voordat we langzaam via een mooi bodspad pad omhoog lopen. In de vroege ochtend ligt de temperatuur nog niet zo hoog en in de schaduw is het dan ook zelfs een beetje fris. Na niet al te lange tijd komen we langs de berghut Refuge le Rivobruenti op (1200) meter hoogte. Hier is nog niet zoveel teken van leven te bekennen en we lopen dan ook rustig verder door nog steeds bebost terrein.
We lopen verder door de bossen in het dal van Rif Bruyant en steken een kleine rivier over. Langzaam komen we boven het beboste terrein uit. We moeten nu een stuk omhoog waar de bomen minder aanwezig zijn en het wordt dan ook al snel warm. Het voordeel is dat we wel verder het mooie dal in kunnen kijken. Aan het einde van deze helling is een waterbron en we proberen hier dan ook zo snel als mogelijk naar toe te lopen om ons lekker op te kunnen frissen en nog wat water voor de soep mee te nemen.

Aan het einde van de helling is een waterbron waar we ons lekker op kunnen frissen en water voor de soep mee kunnen nemen

Linksom of rechtsom?
Vanaf de waterbron hebben we twee keuzes. Linksom loopt de ietwat kortere route naar het meer. Rechtsom loopt een iets langere route waarbij we ook nog een pas over moeten om boven het meer uit te komen. Met onze prestatiedrang willen we graag de route rechtsom lopen om de nodige meters in de benen te krijgen. Deze route loopt door een dal waardoor het steeds gissen blijft waar de daadwerkelijke pas zich nou bevindt. De pas lijkt zich eerst voor ons te bevinden maar het pad buigt steeds meer af naar links terwijl wij aan de linkerkant van het dal de helling blijven volgen. Wanneer we weer verder het dal in kunnen kijken zien we dat de pas nog best een stuk van ons vandaan is. De zon brandt nu fel terwijl wij de vele zigzagpaadjes omhoog volgen richting de pas.
Aangekomen op de pas hebben we echt behoefte aan een stukje schaduw. We besluiten dan ook om net over de pas in een hoekje van het pad te gaan zitten dat net genoeg schaduw biedt zodat we kunnen gaan zitten. Gelukkig is deze route niet zo druk want veel ruimte is er niet. We besluiten hier ook maar meteen te gaan lunchen omdat we wel een heel mooi uitzicht hebben op het Lac de Rif Bruyant. Het Lac de Rif Bruyant is niet een heel groot meer en ligt in augustus ver droog. Het ligt in een klein komdal (van Rif Bruyant) en dit vind ik een mooi aanzien omdat je weet dat er achter deze ondoordringbare bergreeks weer een compleet ander gebied schuilgaat. We kijken als het ware naar de achterkant van het Ecrins.

Een ander perspectief
Na de lunch dalen we af naar het meertje waar we meer mensen tegenkomen en waar zelfs een enkeling ligt te zonnen. Rondom het meer lopen ook groepen schapen en we proberen deze natuurlijk even voor de camera te krijgen. Nadat we hier nog even naar de andere kant van het meer zijn gelopen besluiten we om via de kortere route af te dalen naar de auto. We lopen eerst een deel met de kleine riviertjes mee en volgen dan het pad dat linksom over de hoogtelijn weer uitkomt bij de waterbron. Vanaf hier dalen we weer af langs het zelfde open gebied, de bossen in en komen we langs Refuge Le Rivobruenti die nu wel open is. Ondanks dat de route veel over hetzelfde pad terug loopt ervaar ik het toch als een andere route. Als je stijgt kijk je namelijk alleen naar boven (“ben ik er al?”) en juist het kijken naar waar je helemaal vandaan komt geeft weer een heel ander perspectief. De hele route is behoorlijk groen en links en rechts kun je dan ook mooie bloemen en planten tegenkomen.
Na het laatste gedeelte door de bossen komen we weer uit bij de boerderijen. Voordat we echter bij onze auto kunnen moeten we even wachten op een grote kudde schapen die eerst even de weg over moeten steken. Na 5 minuutjes is de kust weer veilig, onze auto in zicht en kunnen wij terug naar onze tent om terug te kijken op deze geslaagde tocht!
