Nederlandse wandelingen – Grebbeberg en Laarsenberg

Voorbereiden op grote bergexpedities is nog niet zo makkelijk in het vlakke Nederland. Het lopen door los zand is een goed begin voor het verhogen van de conditie en het aansterken van je enkels, maar je wilt graag een keer wat meters omhoog en omlaag maken. Hoewel de mogelijkheden hiervoor in Nederland beperkt zijn, kun je beginnen met het maken van wat hoogtemeters door een rondje rondom de Grebbeberg en Laarsenberg te wandelen. En dan natuurlijk er ook op te lopen!

250 treden omhoog

We laten de auto achter bij het station van Rhenen, in de buurt van Ouwehands dierenpark. In de buurt hiervan liggen namelijk de Grebbeberg en de Laarsenberg met daaraan een stuk heuvelachtig bosgebied dat zich langs een rivier vormt. Wij lopen deze wandeling als een van de voorbereidingen op onze beklimming van de Kilimanjaro. Dat betekent dat we met C/D wandelschoenen, een vijftig liter rugzak en volle bepakking op stap gaan in een lekker zomers zonnetje.

Vanaf de parkeerplaats volgen we een route naast de rivier de Nederrijn, waar verderop ook het Valleikanaal op aansluit. Op het pad komen we met enige regelmaat fietsers tegen, maar al snel valt vooral de rust op die hier heerst. Hier wordt het landschap er ook wat on-Nederlands. Aan de rechterzijde hebben we een rivier en aan de linkerkant een redelijke heuvel. Dit is nog steeds geen berg, maar zeker wel een merkbaar hoogteverschil. We lopen nog een stuk verder totdat we aankomen bij het pad dat we omhoog willen nemen. Dit pad bestaat uit 260 traptreden omhoog, een prima start voor de benen!

Tweehonderdvijftig treden hoger staan we boven op de heuvel en dat biedt ons al meteen een heel ander perspectief op het landschap. We kijken uit over een groot rivierengebied. Gecombineerd met het heuvelachtig terrein en bossen doet dit sterk denken aan omgevingen in het buitenland. We volgen het pad bovenop de heuvel voor nog een paar kilometer en steken uiteindelijk de weg over (die naar Ouwehands Dierenpark leidt) richting Laareind.

Wild spotten

In het bos achter het Dierenpark doorkruisen we af en toe wat weilanden. Ook deze kant van de wandeling is leuk vanwege de afwisseling én omdat ook hier de glooiende hellingen je doen denken aan een wandeling in het buitenland. De zon is nu flink aan het schijnen. Ik heb nog niet echt kunnen drinken omdat mijn Camelbak geen water doorgeeft. Omdat ik nu toch echt dorst krijg besluit dit maar eens nader te bekijken. Wat blijkt? De slang zit helemaal niet goed aangesloten. Zodra ik dit aanpas kan ik weer even heerlijk drinken.

Nadat we langzaam via de bossen en weilanden van deze heuvel zijn afgedaald moeten we deze ook weer op. We wandelen dus weer omhoog via de weilanden en daarna de welkome schaduwrijke bossen. Het pad dat we nu volgen loopt recht langs de achterkant van het Dierenpark. Je kan hier dus wat wild verwachten, maar ik ben toch verbaasd als ik in de verte tussen de bomen een beer zie! Natuurlijk zit er een hek tussen, maar het is grappig dat je vanuit het bos een aantal dieren gewoon kan zien lopen.

Je kan hier wat wild verwachten, maar ik ben toch verbaasd als ik in de verte tussen de bomen een beer zie!

Nadat we langs de oostkant van het Dierenpark zijn gelopen dalen we de Grebbeberg deze keer af door het bos in het oosten. Niet veel later steken we een weg over en komen we weer uit bij het Valleikanaal. We lopen nu weer onderaan de heuvel en hebben de Grebbeberg nu aan onze rechterhand. Halverwege het wandelpad komen we weer uit bij een bekend punt, namelijk de 250 traptreden die we eerder hebben gedaan. Om onze training te voltooien lopen we de trappen nog een keer op.

Lunch op ‘hoogte’

Nadat we voor de tweede keer tweehonderdvijftig traptreden hebben beslecht is het tijd om nu echt van het uitzicht te genieten met een heerlijke lunch. We trekken daarvoor de brander te voorschijn. We eten ons gebruikelijke lunch menu van soep, gekookt ei, broodjes met kaas of leverpastei en een stukje Chorizo worst. Na de lunch pakken we alles weer in. We volgen deze keer een route die langs de rand van de heuvel richting het westen loopt. Ook dit levert weer mooie uitzichten op tussen de bomen die vol in het blad staan.

We steken nog een keer de weg over en lopen dit keer langs de westkant van Ouwehands Dierenpark. In de verte zien we nog wat olifanten. Langs deze kant kunnen we zo voornamelijk in het bos blijven terwijl we afdalen richting Rhenen. Het laatste stukje lopen we door het dorp, langs de huizen op weg naar het Stationsplein waar we onze auto weer opzoeken. En zo hebben we, in het platte Nederland, toch een leuke route gelopen die onze vlakke meters omzet naar de eerste meters stijgen en dalen in voorbereiding op onze beklimming!