Klimmen naar de Hardangervidda via de Monk Steps en Nosi

De Hardangervidda is de grootste hoogvlakte van Europa. De Hardangervidda ligt ongeveer 1200 tot 1400 meter boven zeeniveau. Om daar een goed beeld van te krijgen moet je eigenlijk een keer op zeeniveau starten en omhoog wandelen. Een mooie plek om dat te doen is bij Lofthus aan het Sørfjorden. Vanaf hier kun je de Hardangervidda via de Monk Steps al wandelend beklimmen zoals de monniken dat jaren geleden deden. Omdat de wandeling nog niet zo bekend is wandel hier je ook relatief rustig voor Noorse begrippen. Het is een wandeling die zeker de moeite waard is, want onderweg kom je verschillende leuke plekken en prachtige watervallen tegen waar we je verderop meer over vertellen. Ook de typische uitzichten boven de Noorse fjorden komen aan bod met als mooiste uitzichtpuntje Nosi. Laten we beginnen!

Vanaf zeeniveau naar de Hardangervidda

De haven van Lofthus is het startpunt van onze wandeling. Hier is een grote parkeerplaats te vinden waar overdag geparkeerd mag worden. Hoewel we zo’n 30 kilometer landinwaarts zitten is dit feitelijk een zeehaven. We starten dus op zeeniveau en ons doel is van daaruit te klimmen naar de grootste hoogvlakte van Europa, de Hardangervidda. De Hardangervidda is een prachtige hoogvlakte, maar niet altijd makkelijk te bereiken. Er zijn enkele manieren om (met of zonder hulp) op de Hardangervidda te komen en de wandeling via de Monk Steps en Nosi is er daar één van.

Vanaf de haven lopen we een klein stukje door Lofthus richting de bergwand die hoog boven ons uit torent. Uit die bergwand zien we al meteen een grote waterval richting het dal storten. Dat zal betekenen dat er vast een hoop water op de Hardangervidda te vinden is. Terwijl we door Lofthus wandelen komen we enkele campers tegen. In Lofthus is namelijk ook een camping te vinden en dat is natuurlijk een prima uitvalsbasis voor deze wandeling. De eerste meters die we wandelen zijn echter zeer rustig. Niet veel later begrijpen we ook waarom. We worden gepasseerd door een tractor die een aantal toeristen een flink stuk hoger de berg op brengt. Een goed alternatief wanneer je wat sneller op de Hardangervidda wilt komen, maar wij hebben de tijd en genieten van het hele traject.

De eerste paar kilometer lopen we nog door steile weilanden, maar al snel verlaten we een breed pad en lopen we in het bos. Het is heerlijk om in het bos te lopen, want in Lofthus was het al aardig benauwd. Nadat we 500 meter zijn geklommen besluiten we wat borden te volgen die naar een uitzichtpuntje zouden moeten leiden. Wat we uiteindelijk aantreffen is eigenlijk nog veel leuker. Hier, met mooi uitzicht over het Sørfjorden, bevindt zich een openbare ‘hut’ waar je even kan relaxen. Er is een deken te vinden, een open haard, leesboeken (in het Noors) en een lekker bankje. Er is zelfs een toilet! Een ideale plek om de nacht door te brengen, maar dat is helaas niet toegestaan. Ook Bruno mag niet binnen en daarom besluiten we al snel weer verder te gaan.

Monk Steps en uitzicht bij Nosi

Wie de tractor heeft gekozen om zichzelf naar boven te laten vervoeren mist een deel van de bezienswaardigheden van deze route. We komen nu namelijk in de buurt van de Monk Steps. Op zo’n 700 meter boven zeeniveau liggen deze trappen, gemaakt van grote stenen. Ze zijn er waarschijnlijk vroeger aangebracht door Monniken die de Hardangervidda opklommen om te bidden en offers te brengen. Het is goed dat we vooraf weten dat de Monk Steps er liggen, anders waren we er waarschijnlijk zonder omkijken overheen gelopen. De treden zijn vergelijkbaar met die van veel wandelroutes, maar Noren hechten nu eenmaal veel waarde aan de manier waarop wandelpaden zijn aangelegd!

Terwijl we de Monk Steps beklimmen wordt het zicht steeds slechter. Er hangt veel vocht in de lucht en naarmate de ochtend vordert stijgen de wolken met ons mee. Het mooie uitzicht over het Sørfjorden wordt ons voor het grootste deel ontnomen. Toch zien we af en toe wat wolken optrekken zodat we een glimp te zien krijgen van de omgeving. Het geeft meteen een goed beeld bij de hoogte van de Hardangervidda waar we op dat moment nog steeds niet op staan.

We komen namelijk eerst uit bij Nosi op 950 meter. Ook hier is het goed dat er een bordje staat met Nosi want anders loop je er misschien snel voorbij. Het helpt natuurlijk niet dat het mistig is, want het uitzicht vanaf hier is prachtig. Dat zien we wanneer af en toe de wolken verdwijnen en wij ons haasten om dit vast te leggen met onze camera’s. Bij Nosi ontmoetten we ook een hoop geiten die hier hun toevlucht hebben gezocht en twijfelen of ze wel of niet dichterbij Bruno willen komen. Ook Nosi laten we redelijk snel achter ons, want we hebben nog een hoop kilometers voor de boeg op de Hardangervidda zelf. Vanaf nu wordt het landschap langzaam weer wat vlakker terwijl wij de laatste meters omhoog wandelen. En dan ineens zijn we er.

Een prachtige blik op de Hardangervidda

De plek waar we nu staan is zeer bijzonder. Achter ons kijken we neer op het Sørfjorden dat 1200 meter onder ons ligt. Rechts kijken we op de waterval die aan het begin van de dag nog hoog boven ons uit torende. Voor ons ligt een grootse heuvelachtige vlakte, bezaaid met sneeuwvlakten. We kunnen niet meteen heel ver kijken, want aan de horizon vormt zich een heuvel die ons het zicht op de verdere Hardangervidda ontneemt. Het is daarnaast lastig om de schaal in te schatten van wat we wel voor ons zien. Kijkend naar de kaart zien we maar een miniscuul stukje van de hoogvlakte. De Hardangervidda gaat nog zo’n 80 kilometer verder door in de richting waar we nu kijken, zonder dat er wegen lopen of dorpen te vinden zijn. Wat mooi dat dit soort plekken in Europa nog kunnen bestaan.

Een paar honderd meter verderop worden we verrast door iets wat we eerder nog niet konden zien. De Rjukandefoss waterval die met gigantische hoeveelheden water stroomt. Met fors geweld gaat hij door een uitgesleten kloof richting de rand van het hoogplateau en het Sørfjorden. Terwijl Sylvia vooruit loopt doe ik mijn best om het met de Drone vast te leggen terwijl ik hoop dat de Drone niet zal verdwijnen in al dit geweld. Het feit dat een brug verderop is weggeslagen laat maar eens zien dat je dit soort plekken niet wilt onderschatten.

Het is ons ook meteen duidelijk dat de route die we voor ogen hebben een grote uitdaging zal worden. Onze route loopt nog een heel stuk over der Hardangervidda, maar we zien nog heel veel sneeuw liggen. Nu is dat op zich geen probleem, maar in combinatie met de vele rivieren die van de Hardangervidda afkomen kan dit wel gevaarlijk zijn. Het is inmiddels halverwege juni en dat is misschien niet de meest handige periode. De sneeuw is namelijk te zacht om volledig te kunnen vertrouwen en er stroomt nog teveel water om stukken over te steken die een maand later droog zullen liggen. We besluiten om toch onze weg te vervolgen en te zien hoe ver we komen.

Sporen over de besneeuwde Hardangervidda

Aanvankelijk komen we nog aardig vooruit op de Hardangervidda. Er loopt een route met markeringen en hier en daar vinden we steenmannetjes om sneeuwvelden over te kunnen steken. We genieten, want vanaf hier kijken we telkens weer uit over die hoogvlakte. Op de Hardangervidda kan het ontzettend koud zijn en dat merken we meteen doordat er hier geen mist meer te vinden is. Als ik terugkijk richting het fjord zie ik alleen maar de rand van de hoogvlakte, wetende dat daaronder (en dus overal in Noorwegen) zich een heel ander leven afspeelt. Het leven van fjorden, boten, campers, tunnels en bruggen. Dit maakt het zo bijzonder om op dit soort plekken rond te kunnen lopen.

Hoe verder we op de Hardangervidda komen, hoe lastiger het wordt om de markering te volgen. Uiteindelijk zijn we de markering kwijt en volgen we, met behulp van onze gps, een route die redelijk dicht langs het water loopt. We lopen daarbij veelal op sneeuw, maar weten niet altijd of er grond onder de sneeuw zit. Zodra we riviertjes oversteken zijn we extra alert. Het gebied dat we vooraf konden overzien is in werkelijkheid groter dan gedacht en dat geldt dus ook voor onze route. Nog steeds hebben we het punt niet gevonden waar we om de meertjes en rivieren heen kunnen en we vragen ons dan ook af of we dat punt veilig kunnen bereiken. We houden er steeds meer rekening mee dat we om zullen moeten keren.

Bij een wat bredere zijrivier moeten we dan ook een keuze maken. Hier ligt een half ingezakte sneeuwbrug over de rivier heen. Stroomopwaarts blijft de rivier breed en zien we ook geen andere mogelijkheid om over te kunnen steken. De sneeuwbrug oversteken is te risicovol en dus besluiten we hier dat omkeren de meest verstandige keus is. De Hardangervidda kan een gevaarlijk gebied zijn als je niet de juiste keuzes kunt maken en zelfs met deze wandeling, waarbij we feitelijk maar heel even proeven aan deze hoogvlakte, leren we dat. We klimmen daarom wat hoger de helling om een pad te zoeken dat ons weer terug kan brengen na het beginpunt. Op de Hardangervidda hebben we nu de rust om verder om ons heen te kijken en dit landschap in ons op te nemen. Zodra we de waterval weer zijn gepasseerd krijgen we weer zicht op het Sørfjorden en maken we ons klaar om af te dalen. Afdalen naar zeeniveau en terug in de wereld van fjorden, boten, campers, tunnels en bruggen.

Praktische informatie over Nosi en de Monk Steps

De wandeling naar de Hardangervidda vanaf Lofthus kun je aanpassen naar je eigen voorkeuren. Ons plan was om een rondwandeling te maken over de Hardangervidda (zie hieronder de afbeelding van de route). Dit is een wandeling van 17,5 kilometer en 1100 hoogtemeters. Het is echter al meer dan prachtig om naar de Hardangervidda te klimmen en de waterval te bewonderen. Dit is 13 kilometer en 1000 hoogtemeters. De Monk steps en Nosi zijn al te bereiken op respectievelijk 700 meter hoogte en 950 meter hoogte. Wanneer je het jezelf helemaal gemakkelijk wilt maken zoek dan lokaal naar vervoer. Je kan jezelf met een tractor omhoog laten brengen naar zo’n 700 meter hoogte om een groot deel van de klim omhoog te besparen.

Overnachten op een camping of hytte kan in Lofthus, of anders in Ullensvang. Het is natuurlijk ook toegestaan om te wildkamperen in Noorwegen (of probeer het eens boven op de Hardangervidda!)

De Hardangervidda, Monk Steps en Nosi zijn onderdeel van onze reis door europa