Klettersteigen met uitzicht op de Matterhorn

Aosta is een prachtig berggebied met letterlijk alle toppers binnen handbereik. In het westen heb je natuurlijk de Mont Blanc, in het zuiden ligt de Grand Paradiso en in het noorden wordt je omringd door de bergmassieven van de Matterhorn en de Monte Rosa. Hoe mooi is het dan om in deze omgeving te kunnen wandelen en te klettersteigen. Na onze klettersteig tegenover de Mont Blanc konden wij het ook niet laten om ook te gaan klettersteigen met uitzicht op de Matterhorn. 

We starten de via ferrata Gorbeillon in het dorpje Paquier. In het verlengde van deze vallei, zo’n 5 kilometer verderop, ligt het plaatsje Breuil-Cervinia. De Matterhorn heet in Italië de Monte Cervinho en Beuil-Cervinia is het feitelijke Zermatt, maar aan de zuidkant van de Matterhorn (en een stuk rustiger). 

Uitzicht op Lago di maen

Om bij de Via Ferrata te komen lopen we vanaf de auto een aardig stukje door het bos naar het begin van de route. We beginnen de via ferrata met een kleine traverse onderin de wand richting het Aosta dal. Hier komen we uit op een wand waar we de hoogte in gaan. Af en toe hangt dit lichtelijk over, maar niet lang genoeg om er vermoeid over te raken. We traverseren af een toe een stuk naar links om vervolgens weer verder omhoog te gaan langs de trappetjes. 

Bovenop deze wand hebben we een mooi uitzicht over Lago di Maen. Een goed moment om even wat te eten en te drinken. Ondertussen maken we ook nog wat foto’s van het meer en de wand recht onder ons waar we vandaan komen. We kunnen hier een stukje lopen aan de kabel richting het spannendste gedeelte van de gehele route.

Matterhorn als beloning

Het volgende gedeelte wordt al wat luchtiger. Hoewel het pad nog prima te belopen en af en toe te traverseren is hangen de rotsen onder ons licht over waardoor je ver naar beneden kijkt. We horen ook een koebel waar we steeds dichterbij in de buurt komen.

Wanneer we een hoek omkomen zien we de tibetaanse touwbrug waar we overheen moeten en waar de rinkelende koebel aan vast hangt. We zijn namelijk niet de enige op deze route. Om bij het begin van de touwbrug te komen moeten we eerste nog een klein, maar aardig overhangend stukje op. Sylvia gaat voorop en loopt vervolgens bijna moeiteloos de 20 meter lange touwbrug over. Ik volg wat minder vloeiend omdat het wiebelende staaldraad onder mijn voeten mij niet een geruststellend gevoel geeft. 

Na zon 20 meter komen we boven en hebben we een prachtig uitzicht op de vrij liggende Matterhorn

Na de tibetaanse touwbrug komen we aan op een laatste steile wand die we op gaan via trappetjes. Na zo’n 20 meter komen we boven en hebben we een prachtig uitzicht op de vrij liggende Matterhorn. Af en toe hangt er een wolk omheen, maar verder is deze imposante berg prima te bewonderen. Op de foto’s lijkt deze wat verder weg, maar in het echt kun je berg zeer goed zien. 

Nadat we een tijd van dit uitzicht hebben genoten is het tijd om de weg te vervolgen langs de via ferrata. Het eerste gedeelte daalt langzaam af en is af en toe bekabeld. Sommige stukken zijn ook wat meer begroeid. Omdat hier niet zoveel trappetjes zijn aangebracht is het voornamelijk een kwestie van veel hangen aan het touw. Na een tijdje afdalen voelen we dat wel in onze handen en armen en het gaat dan ook wat minder snel. Wanneer we beneden zijn aankomen is het nog een klein stukje wandelen naar het beginpunt en hebben we weer een mooie tocht met uitzicht op de zoveelste topper in dit gebied in onze herinneringen.